top of page

Hatice Gök

 

alp.kar26@hotmail.com

 

Hemodiyaliz Hemşiresi

Özel Derince Diyaliz Merkezi

 

DİYALİZ HEMŞİRESİ HASTALARIYLA YAŞAR!

 

Her sabah evimden işe gitmek için çıktığımda; hiç yabancı olmadığım, birçok yakınımın olduğu bir yere gidiyorum hissine kapılırım. Hastalarım benim bakışlarımdan, ses tonumdan benim ruh halimi anlayabiliyorlar. Bana “bugün keyfin yok” dediklerinde, evet gerçekten o gün bir sorunum vardır. Çocuklarımın isimlerini tek tek biliyorlar. O gün gelmediğimde; izinli olduğumu fark ederler ve içlerini bir hüzün kaplar. Hepsinin hayat hikayelerini, defalarca dinledim. Hatta eşlerine veya çocuklarına anlatılmayan çok olay ve duygular benimle paylaşılır. Hayırsız çocuklarını, vefakar eşlerini ve daha neler neler…

 

Sağlıklı insanların dünyevi hırsları ve olağan mutsuzlukları arasında, onların kendilerine has bir dünyaları var. Onların isteği; sadece hayatta sevdikleri için biraz daha yaşayabilmek. Onlar kendilerini güvende hissetmek isterler ve birazda anlaşılabilmek. Hastalarımın bu dünyalarında yer almaktan, onların tedavilerine yardımcı olabilmekten gurur ve mutluluk duyuyorum.

 

Kronik böbrek yetmezliği aslında sadece bir hastalık değil. Hastalıkla birlikte değişen yaşam tarzı, dünyaya ve yakınlarına karşı değişen bakış açıları. Hastalarımın bu hastalığı kabullenmeleri, bazen gerçekten çok zor. Dün sağlıklı olup, bugün makineye bağımlı bir hayatı kabullenmek, ne kadar kolay olabilir ki? Ama bu hastalığı kabullenip, onunla barışık bir hayata gülümseyerek baktıklarında, onların iç dünyası aydınlanıyor.

 

Bu hastalıkta neler yok ki; katater işlemleri, fistül ameliyatları, koluna her diyalizde iğnelerin takılması, bitip tükenmeyen diyetler, doya doya su içmeye özlem, gözlerden ve gönüllerden uzaklaşan dostlar ve akrabalar… Hastalarımın dünyaları ve dünyaya bakışları, gerçekten bizden çok farklı. Diyaliz hastalarının, bu uzun ve yorucu yolculuklarında, hemşirenin rolü ne olabilir ki? Aradan 10 yıl zaman geçmesine rağmen, özel günlerde beni aradıklarında, hastalarımın dünyasında özel bir yerimin olduğunu anlarım. Çünkü biz onlara, çocuklarından, eşlerinden, annelerinden daha da yakınız.

 

Günümüzde, birçok hastalık, ilaçlarla tedavi edilebiliyor. Böbrek yetmezliği tedavisinde, hemodiyaliz işlemi ve ilaçların yanı sıra; hastaların iyi bir dinleyiciye, onların sorularına sabırla tatmin edici yanıtlar verebilen bir hemşireye de ihtiyaçları var.

 

Bu hastaların dünyasını anlayabilmek için kendime sorduğum iki soru vardır. Benim başıma bu hastalık gelse, ben de onlar kadar güçlü olabilir miyim? Kaybettiklerimin arkasından bakarken, onlar gibi; kalanlarla mutlu olabilir miyim?

 

 

bottom of page