top of page

SEKTÖREL ANALİZ

 

BÖLÃœM 1: DÄ°YALÄ°ZÄ°N Ä°LK YILLARI  NASILDI?

DiyalizHaber olarak, Bayraktar Diyaliz Merkezi Kurucusu Dr. Savcı Bayraktar ile sektörün durumu ve sorunları hakkında bir röportaj gerçekleştireceğiz. Öncelikle bizimle röportajı kabul ettikleri için, Dr. Savcı Bayraktar’a DiyalizHaber adına teşekkür ederiz.

 

DİYALİZHABER: Öncelikle Savcı Bayraktar kimdir bize kendinizi kısaca anlatabilir misiniz?

 

Dr. Savcı Bayraktar: İstanbul Tıp Fakültesi mezunuyum. Kısa bir dönem Kuledibi Belediye Hastanesi ve Haseki Cildiye de devlet hizmeti olarak görev yaptım. Daha sonra özel sektöre geçerek kendi adımla bu binada bir tıp merkezi kurdum. 40 yıldır bu binada sağlık hizmeti veriyorum. 90’lı yılların başında Türkiye Özel Sağlık Kuruluşları Derneği’ni kurduk. Bu derneğin 2 dönem başkanlığını yaptım. O yıllarda özel sektörün sorunlarını Bakanlık nezdinde anlatarak belli bir aşamaya kadar getirdik. Fakat daha

sonra bu dernek Özel Hastaneler ve SaÄŸlık KuruluÅŸları DerneÄŸi (OHSAD) adı altında yeni bir çatıda birleÅŸti. Bu dernekte biliyorsunuz, Mehmet Ali Aydınlar, Muharrem Usta ve ReÅŸat Bahat gibi kiÅŸiler bu dernekte baÅŸkan olarak görevlerini yaptılar. Biz dernek olarak, o yıllarda, çalışmalarımızda siyasetçilerle uyum içinde ve saygın bir iliÅŸki içinde olduk. Fakat maalesef ÅŸu anda, her kuruluÅŸ gibi,  saÄŸlık kuruluÅŸları da sadece kazanç amaçlı görülüyor. Eski saÄŸlık kuruluÅŸları ÅŸu an çok zor durumdadır. Bu kuruluÅŸ Ä°stanbul’da ilk sahibi ile hizmet veren en eski kuruluÅŸtur. ÇoÄŸu ya satıldı ya da ismini deÄŸiÅŸtirdi. Bizde eskiden tıp merkezi olarak birçok branÅŸta  poliklinik hizmeti veriyorken içine diyalizi hizmet alanına dahil etmiÅŸtik. Fakat ÅŸu anda tüm branÅŸları kapattık ve sadece diyaliz hizmeti veriyoruz.

 

DİYALİZHABER: Savcı Bey, diyalizle ilk nasıl tanıştınız, diyalize yatırım yapma fikri nasıl doğdu?

 

Dr. Savcı Bayraktar: Biz o yıllarda tıp merkezi olarak çalışırken çok yönlü hizmet veriyorduk. Hastalarımızın diyaliz konusunda ihtiyacı olduÄŸunu hissettik ve 3 makine alarak bir bölüm olarak hemodiyaliz hizmeti vermeye baÅŸladık. O zamanlar ruhsat almak gerekmiyordu. Ama bu iÅŸ için 3 makinenin yetersiz olduÄŸunu gördük. Zaman içinde 13, 23 ve 34 makinelik bir merkeze dönüştük. Biz o zamanlar bir küçük hastane gibi, tüm branÅŸlarda hizmet veriyorduk ve çalışan hekimler uzman hekimlerdi. O zamanlar bu bölgede baÅŸka hekim veya saÄŸlık tesisi yoktu. Bütün adli vakalara bile, çok vaktimizi almasına raÄŸmen, herhangi bir menfaat gözetmeden biz bakıyorduk.  Poliklinik olarak tek kayıtlı doktor bendim. Mesul Müdür olduÄŸum için adli vakalara ben gidiyordum. Bugüne kadar adli hizmetler için devletten, bir lira bile almadım.  Bölged kaymakamlık, muhtarlık, okulların hepsine ben bakardım.  Bu durum 2000’li yılların başına ekonomik kriz yaÅŸanana kadar sürdü. O krizde Merter ekonomik olarak çökünce, büyük sıkıntı yaÅŸadık. Çünkü o iÅŸletmelere de hizmet veriyorduk. Bunun üzerine poliklinik hizmetini bırakarak, diyaliz hizmeti vermeye karar verdik. Makine sayısını artırdık; o o zaman ki ÅŸartlar da diyaliz kazançlı bir iÅŸ gibi görünüyordu. Makinelerimiz yeniydi, zaten hiç amortisman giderini düşünmüyorduk.

 

DÄ°YALÄ°ZHABER: Peki zamanla neler deÄŸiÅŸti ve diyaliz bu hale geldi ?

 

Dr. Savcı Bayraktar:  Yıllar içinde diyaliz hizmeti için aldığımız ücret maliyetlerimizi karşılayamaz hale geldi. Mesela 10 yıl önce, diyaliz seans ücreti 138 lira idi, bugün ise sadece 160 liradır. Buna raÄŸmen asgari ücret 10 yıl önce 380 lira iken,  bugün 1300 liraya kadar katlanarak yükseldi. Zamanla cihazların yenilenmesi gerekti ve önümüze ciddi bir maliyet olarak geldi. BaÅŸlangıçta hastanın diyalize ulaşımı için devlet ek bir ödeme yapıyordu, hasta diyalize gelirken yiyeceÄŸini getiriyordu. Hastanın ulaşımı ve ikram maliyeti de zamanla üzerimize kaldı. Devletle çalıştığımız için kayıt dışı hiçbir giderimiz yoktur. Biz bir Ä°SO belgesine geçtik. Bu sebeple tüm iÅŸlemlerimiz kayıt altındadır. Faturasız hiçbir giderimiz yok; bir baÄŸ maydanozu bile fatura ile alıyoruz. Markasız hiçbir ÅŸeyi ikram olarak kullanmıyoruz. Zehirlenme olur, hastamıza bir ÅŸey olur diye eti bile markalı alıyoruz. Çalıştıracağımız personeli ön eÄŸitime tabi tutup sonra iÅŸe alıyoruz. Sektör olarak çok çalışıyoruz ve ne yazık ki; bunun karşılığını alamıyoruz. Ben diyalize baÅŸladığım zaman Ä°stanbul Avrupa Yakasında diyaliz yapan sadece Türk Böbrek Vakfı ve Renmed Diyaliz Merkezi vardı. Bugün Ä°stanbul’da yapılan diyaliz sanırım eksiksiz ve Dünya ile mukayese edilebilecek düzeyde kalitelidir. Bana kalırsa en kötü diyalizi devlet hastaneleri yapıyor. Örnek vereyim; mesela bir ilçemizde diyaliz merkezi var. Devlet hastanesi bünyesinde doktor yok, nefrolog yok, o orada hizmet veriyor. Biz burada 30 makineden sonra 2. Hekim gerekli tartışması yapıyoruz. Büyük bir devlet hastanesi var bize çok yakın. Åžu an 20 makinası var, nefrologları baÅŸka hastanelerden rotasyonla geliyor. Nefroloji adı var, polikliniÄŸi yok, hizmet veremiyor. Hastamızı gönderemiyoruz. Hastamızı biz taşıyoruz, kendileri taşımıyor. Diyaliz hastası çok yönlü bir hastadır. Fenalaşıp devlet hastanesi aciline gönderdiÄŸimiz zaman, hasta yoÄŸun bakımında diyalizi olmayan, nefroloÄŸu olmayan baÅŸka hastanelere sevk ediliyor. Bu durumda hastayı 3-5 gün sonra kaybediyoruz.                   

                                         

DEVAM EDECEK

Yayın Tarihi: 25/03/2016

bottom of page