Uz. Dr. Ä°dris Emir
​
​
Dahiliye Uzmanı
Antakya Emir Diyaliz Merkezi
​
YIKILAN UMUTLAR ve DOKTOR
Doğup nefes alınca
İnsan karnı doyunca
Bir de ona sağlık gerek
Var olmak için yaÅŸam boyunca.
Ne bilsin sağlığı.
Usül, kural, doÄŸa kanunu var.
Araştır geliştir, kavra uygula becer.
EÄŸitim öÄŸrenim, bilgi bilim ister.
Zeka, zahmet ister. Ömür ister.
Zor iÅŸ.
Adayan adadı, hayata borçlandı.
Rahat bilmedi katlandı.
HemÅŸire Hekim oldu, Hoca oldu.
Tüm yaÅŸamı çile çekenlerle doldu.
Tek umudu sağlıklı bir toplumdu.
Ä°nsan sevmeyi görev bildi.
Ama,
Bilinmedi kattığı değer, harcadığı emek.
YaÅŸatmak için yaÅŸamından vermek,
Sorumluluk ve özveri ne demek bilinmedi.
Ancak, yediÄŸi içtiÄŸi giydiÄŸi gözlendi tek tek.
Çeyrek etmeyen, zerre emeÄŸi olmayan kıymeti
Kendinden menkul, kaynağın başındakiler,
Gücü ve ürünleri gasp eden, okkalı beyler,
Günahsız yüzlerin binlerin hatta milyonların
Yaşamına son veren, hesap vermeyenler;
Yalan, nifak, ÅŸirk, ölüm-zulüm bıraktı. Ve
İnsanlığı var edecek UMUTLARI YIKTI.
Hekim ne yapsın?
Bir ağrıyı dindirmenin, bir yarayı sarmanın
Ne önemi var, katliamların sorgulanmadığı bu çaÄŸda.
İnsan sevgisi, şefkat, bilgi, bilim, sağlık, emek,
Hak hukuku savunmak da hekim iÅŸiymiÅŸ demek.
Refah beylerin!
Doktor, yük çekme görevi senin.
Ağrı dindir, yara kapat, insan yaşat.
Yoksulluğun, acının ortağı sensin.
KoÅŸ doktorum ölene kadar sen koÅŸ.
ÖlmüÅŸ, ölmüÅŸsün, beylere hava hoÅŸ.
Yayın Tarihi: 06/06/2016