DiyalizHaber

 

CESUR YÜREKLİ KADIN !

 

Uzun zamandır yazmıyorum biliyorum. Ama sürekli kendimle ilgili bir şeyler yazmak bencillikmiş gibi geliyor bana. Elim varmıyor. Oysaki başkaları da var bu hayatta... Ne yaşadığını bilmediğimiz onlarca kişi ya da kişiler... 

​

02.09.2016 gecesiydi. Evimde diyalizdeyim, bir sosyal medya sayfası olan Instagram’da dolaşırken bir kız gördüm saçları yoktu... Hemen profiline girdim. Baktım, baktım, baktım...

​

Yok böyle bir güzellik; o kadar güzel gözleri ve o kadar sıcak bir gülümsemesi vardı ki kızın.

 

Hastalığı mı? Lenfoma. Hemen hemen bütün fotolarına baktım; hem de hıçkıra hıçkıra ağlayarak.

 

Sakın beni yanlış anlamayın ona acıdığım için falan ağlamadım. Onun o hayatta dimdik duruşu, her şeye rağmen kocaman gülümsemesi mest etmişti, beni.

​

Benim de saçımın kazınmış olduğu dönem geldi hatırıma. Boynundaki kateteri görünce, benim de aynı yerde kateterim vardı, o geldi gözümün önüne.

​

Ağlamak içimdeki duyguların dışa vuruş şekliydi adeta. Upuzun, simsiyah saçları olan bir fotoğrafının altına şöyle yazmıştı; “Fark ettim ki tüm fotolarımda değişmeyen tek şey gülümsemem”.

​

Bunu okudum ve dayanamadım yorum yazdım; "Hiç değişmesin o gülüşün zaten. Seni sen yapan ne saçın, ne başın, ne vücudun, ne de giyim kuşamın. Seni sen yapan kocaman gülümsemen ve o gözlerindeki bakış”.

​

Bu yorumu görür müsün bilmem. İzmir'deyim ama senin yanındayım bunu bilmeni isterim. Derdi çeken anlar, bunu çok iyi biliyorum. Farklı da olsa, bende bir dert çekenim. Ama Rabbim sevdiği kuluna verirmiş böyle şeyleri. Güç ve mutluluk senin olsun. Dualarımdasın.

​

Gerçekten görür mü, okur mu yorumumu bilemem. Senin sıcacık gülümsemeni, o gözlerindeki ışıltıyı sevdim, güzel yürekli kadın. Seni tanımayı çok isterim.... 
 

​