DiyalizHaber

 

EV ZİYARETİNE UYGUN MUSUNUZ ?

- Alo

- Alo, Ayşen Hemşire ben.Fatma Hanım.

- Heeee benim.

- Nasılsınız?

- İyice.

- Yarın uygun musunuz, size ev ziyaretine gelmek istiyorum?

- Buyur, gel.

- Görüşürüz yarın.

 

Böyle başlıyor bizim yolculuklarımız. İade-i ziyaretlerimiz. Nereye yolculuk bu sefer? Yılda bir kez mutlaka uğrarız, çocuklarımızın evlerine. Bir problem varsa; daha da sık.

 

Periton diyalizinde “ Ev ziyareti” olarak adlandırılır. Kendi içinde kuralları vardır. Bir de periton diyaliz hemşiresine kattıkları ve yaşattıkları.

 

Yolculuk günü gelip çattığında bilirsin nereye gideceğini. Periferdendir hastalarımız genelde. Önemli midir nereye gideceğin? Önemlidir. Giyimini, saçını ve makyajını ayarlaman için. Aykırı düşmemek gerekir, gideceğin ortama.

 

Yeni hastanıza ilk kez ev ziyaretini yapıyorsanız, bir heyecan sarar. Hem aileyi merak edersin, hem yol boyunca nelere şahit olacağını. Ülkemin her karış toprağı ayrı güzel. Bir sonbahar mevsiminde ise yolculuğunuz ve bir dağ köyüyse adresiniz; mevsime rağmen yeşilin bin tonuyla tanışır, büyülenirsiniz.

 

Yola düştüğünüzde çalar telefonun “ Hemşire hanım, neredesiniz? Bulabilecek misiniz? Biz sizi bizim köyün camisinden alalım. Bulamazsınız, şimdi siz bizim evi” tarzında konuşmalar duyulur. “ Canım ailem benim, yüreği güzel annelerim” diye geçirirsin içinden. Mutlu olursun.

 

Eve ulaştığınızda sarılır, sarmalarsınız birbirinizi. Yıllardır görmediğiniz bir sevdiğinizi görmüşsünüz gibi. Halbuki, daha 15-20 gün öncesinde gelmiştir aylık kontrolüne. Bu farklıdır aileler için, kan bağı olmadan her şeyleri olmayı seçmiş periton diyalizi hemşireleri gelmiştir. Sefa gelmiş, hoş gelmiştir.

 

İşinizin bir parçası olarak gördüğünüz ev ziyaretleri, aileler için aslında misafir ağırlamak gibidir. Daha bir parlar gözlerinin içi, sen evlerindeyken. Bir fikrin vardır, aile hakkında, tanıştığın gün itibarıyla. Yine de muammadır ev ziyaretleri. Bazen kafanda çizdiğin o resme oturur aile, bazen de şaşırtır.

 

Hal, hatır sorulur, yakın akrabalarla ve komşularla tanıştırılır, memnuniyetlerini dile getirip. Artık evi gezmek istediğini söylersin.

 

Ah o diyaliz odaları! Gururum. Koşullarınca en güzelini, en temizini hazırlamışlardır, çocukları için. Takılırım bazen “ Hastanedeki diyaliz odamızdan daha güzel” diye.

 

İçeridekilerden müsaade ister; el yıkama, diyaliz, katater çıkış yeri pansumanı, oda temizliği için periton diyalizi odasına gidersin. İzlersin. Eksikleri konuşur, doğru yaptıkları için tebrik edersin. Gördüklerin, sorduğun soruların cevapları ise, ev ziyaret formunda yer alır.

 

Kahve kokusu yol gösterir bize, odadan çıkınca. Kahvemizi içerken, yaşadıkları yerin tarihi ve doğal güzelliklerini dinleriz ev halkından. Ne yenir, ne içilir her şeyi öğreniriz. Artık kalkma vakti gelmiştir. Son kez sorarsın “Burada iken yardımcı olacağım herhangi bir konu var mı” diye.

 

Vedalaşırsın. Arkanda bırakırsın sana sallanan dost elleri.